Auteur: pieceofmaud

Gepost op

It looked a lot like Christmas

Deze blogpost is een beetje mosterd naar de maaltijd. De kerstdagen zijn al voorbij inmiddels. Eigenlijk had ik dit artikel nog voor de kerstdagen online willen zetten, maar helaas is me dat niet gelukt. In een volgende blog zal ik uitleggen hoe dat komt.

Wat houd ik toch van Kerst: gezellig samen zijn met mijn gezin en mijn familie, even tijd voor elkaar, mooie sfeerlichten. Wat een warmte straalt deze tijd uit. Als kind had ik dat al. Kerstmarkten vond ik fantastisch en ik wilde het liefst elke dag een bezoeken.

Een tijdje geleden zag ik op YouTube een leuk filmpje over de kerstshow van Intratuin Duiven. Al eerder had ik daar al iets over gezien in een vlog tijdens de Vlogmas-2017 Hans en Shifra (een vloggend koppel dat ik al een tijdje volg op YouTube, aanrader trouwens). Die kerstshow wilde ik eigenlijk al een hele tijd bezoeken en ik vond dat het dit jaar een keer tijd werd. Ik heb Kevin heel lief aangekeken en hij zag dat ook wel zitten. We waren ook wel toe aan weer een dagje weg met zijn tweetjes. Hoe fijn we het ook hebben als gezin, soms is het ook even fijn om gewoon weer een dagje een stel te zijn. En dus paste Kevins moeder op onze kindjes en gingen wij een dagje aar Duiven.

We vertrokken lekker op tijd, want we hadden al verwacht dat het druk zou zijn. Gelukkig viel dat bij aankomst nog mee en konden we alle tijd nemen om de kerstshow te bekijken en om tussendoor lekker te lunchen.

Wauw wat is zo’n kerstshow gaaf. Ik wist eigenlijk niet zo goed waar ik moest kijken. Je gaat hier echt niet naar toe om even een halfuurtje rond te kijken! Nee, trek gerust een hele dag of op zijn minst een middag uit om alles te bekijken.

De kerstshow begint bij de kerstbomen. Van groot tot klein, van duur tot betaalbaar, met lichtjes of toch liever zonder. Je kunt het zo gek niet bedenken om de boom staat er. Daarna volgde de afdeling verlichting. Ook hier keuze in overvloed en the sky is the limit lijkt het wel. Wat een mooie tuinverlichting!

En dan kwam het stuk waar ik gewoon heel blij van word: de opbouw van Lemax. Al jaren had ik een klein kerstdorpje op het dressoir staan, totdat ik kinderen kreeg. Ik was bang dat mijn kindjes er teveel met de handjes aan zouden zitten. Je kent het wel. Anyway…mijn dorpje lijkt volgens Kevin op een miniatuurversie van Stars Hollow uit de serie The Gilmore Girls. Toevallig had ik mijn kerstdorpje dit jaar toch weer eens opgezet en hadden we al besloten dat we ons dorpje weer eens zouden uitbreiden met een nieuw huisje. En zo waren we op de Lemax-afdeling van Intratuin helemaal in ons element. De keuze is enorm. Wij zeiden al tegen elkaar: ‘Het is maar goed dat we een budget hebben, want anders zouden we blijven kopen.’ Wat is het dorp daar mooi opgezet zeg. Voor ons dorp zochten we een mooi boekwinkeltje uit, want dat past bij mijn voorliefde voor boeken.

Na de lunch zijn we de rest van de kersthow gaan bekijken. Het thema van de kersthow van dit jaar is De betoverende wereld van de verlichte lotus. De titel doet de show eer aan. Als je met de rollerband naar boven gaat, rol je als het ware door een straat van lichtjes en dieren. Ik kon zo nog wel tig keren van boven naar beneden en dan zou ik nog niet uitgekeken zijn. Eenmaal boven kun je inspiratie opdoen voor de mooiste tafeldecoratie en kleuren voor in je boom. Het is dat we alles al versierd hadden thuis, want anders hadden we heel veel meer gekocht.

Al met al dus een geweldige dag. Gaan we volgend jaar weer? Absoluut! Ben jij er al een keer geweest? Laat het me weten!

Gepost op

Je knippert met je ogen en……Wietze is alweer 1 jaar!

Je knippert een keer met je ogen en er is weer een jaar voorbij………bij wijze van spreken dan. Op 25 augustus werd onze kleine man alweer een jaar oud. Ongelofelijk!

Daar waar ik bij onze Renske nog het idee had dat een jaar vrij snel voorbij was, leek dat bij Anna nog sneller te gaan. Om over Wietze nog maar te zwijgen. Alweer een heel jaar maakt hij ons gezin compleet en met een slik en een verborgen traan, sluit ik de babyfase voor altijd af.

Zijn geboortedag kan ik me nog als de dag van gisteren herinneren. Ik heb er zelfs een blog over geschreven. Ik was 40 weken en 4 dagen zwanger en ik was er wel zo’n beetje klaar mee. Stiekem hoopte ik nog dat hij op Kevins verjaardag geboren zou worden, maar ergens realiseerde ik me ook dat die kans vrij klein zou zijn toen we ’s ochtends opstonden. Niets bleek minder waar. Diezelfde avond is hij na een turbobevalling van iets minder dan anderhalf uur geboren. Bizar als ik daar nu aan terugdenk.

 Hoe het nu gaat met Wietze

Wietze is echt een heerlijk mannetje. Hij is bijna altijd vrolijk en weet met zijn snoetje echt iedereen om zijn vinger te winden. Een kleine charmeur is het wel. Als het meneer niet zint, dan hoor je dat ook wel hoor. Hij is erg gericht op eten en zodra dat op is en hij vindt dat hij nog meer lust, dan hoor je hem wel.

Qua eten is Wietze heel makkelijk. Hij eet alles en lust praktisch alles. Helaas heeft hij iets wat lijkt op een koemelkintolerantie en dat houdt in dat hij koemelkvrije melk te drinken krijgt en dat we wat eten betreft ook echt de etiketten moeten lezen. Daar zijn we erg handig in geworden. En een ander klein dingetje is dat Wietze ontzettend makkelijk voedsel teruggeeft. Vloeibare zaken als flesjes dikken we al flink in en verder geven we hem alleen maar vast voedsel, toch geeft hij nog dagelijks een keer of drie voeding terug. Er is geen pijl op te trekken. Wietze heeft er zelf geen last van gelukkig. Het eten dat hij krijgt, lust hij heel graag. Banaan is zijn favoriete fruit en voor de rest heeft hij geen voorkeuren. Wietze is wel een jongen die zelfgemaakt voedsel lekkerder vindt en beter binnen kan houden dan een potje. Het enige wat hij echt niet lekker vindt, is Anna’s favoriete broodbeleg: smeerworst. Daar maak ik hem echt niet blij mee.

Lopen en kruipen doet meneer nog niet. Hij tijgert daarentegen wel razendsnel, dus ik denk dat hij daarop het kruipen maar overslaat. Zijn zussen daarentegen hebben nooit getijgerd. Renske heeft erg lang gekropen en Anna hield het na een maand kruipen wel voor gezien en ging aan de wandel. Ik ben heel benieuwd wat Wietze straks gaat doen en stiekem hoop ik dat het niet al te lang meer duurt voordat hij loopt. Hij weegt rond de tien kilo en dragen in de MaxiCosi vind ik wel zwaar worden.

Zijn eerste verjaardag

Wietzes eerste verjaardag hebben we gevierd met de directe familie. Destijds bij Renske hebben we het groots gevierd, maar eigenlijk beseft je kindje dat toch niet. De verjaardagen daarna vierden we alles stukken kleiner. Ik denk ook dat onze kinderen dat niet erg vinden. Terug naar Wietzes eerste verjaardag.

In plaats van zelf een taart bakken, heb ik tompouces besteld met zijn foto erop. Die vielen bij iedereen goed in de smaak. Het is op dat vlak wel jammer dat Wietze zelf er niet van kan proeven, want zo’n tompouce bevat natuurlijk weer melk. Desalniettemin heeft Wietze een geweldig feestje gehad e hij genoot van alle aandacht en de cadeaus die hij mocht openmaken.

Van ons had hij een Bobbycar (loopauto) gekregen voor buiten. Afgelopen zomer hebben wij onze tuin laten renoveren, dus hij kan daar straks naar hartenlust in racen met zijn auto. Voor de rest heeft hij heel veel spullen uit de Toet-toet-reeks van Vtech gekregen. Onze meiden hebben ook best veel speelgoed van Vtech en we zijn erg tevreden over de kwaliteit van het merk.

Een traditie van ons gezin bij een eerste verjaardag: pannenkoeken eten. Ik bak dan een hele stapel zodra het bezoek weg is en de jarige mag voor het eerst een pannenkoek. Maar hoe maak je zoiets zonder koemelk? Wietze kan wel tegen sojamelk, maar laat Kevin daar net weer allergisch voor zijn. Pannenkoeken op waterbasis leken me niet lekker, dus zocht ik een alternatief. In de supermarkt ontdekte ik havermelk van Alpro. Deze bevatte én geen koemelk én geen sojamelk. Op hoop van zegen probeerde ik deze pannenkoeken uit op Wietzes eerste verjaardag. Het werd een succes. De pannenkoeken worden veel voller van smaak en de kinderen hebben ervan gesmuld.

Inmiddels is Wietze alweer bijna 13 maanden en ik vind deze maand heel snel gegaan. Volgens mij knipper ik met mijn ogen en zijn we zo de volgende elf maanden verder. Is dat herkenbaar voor jullie?

 

Gepost op

Mmmaandag recept boerenroerei

Altijd lekker en goed voor een hele maaltijd! Een omeletje kan altijd. Afgelopen weekend maakte ik als avondeten een boerenroerei met extra veel groenten. Het voordeel aan dit gerechtje: het is snel klaar. In combinatie met een heerlijk bruin pistoletje had ik aan dit roerei een lekker diner. Want zeg nou zelf, een ei hoort erbij…..toch?

Ingrediënten voor 2-3 personen

  • 5 eieren
  • scheutje melk (niet op de foto)
  • 1 ui
  • een bakje hamblokjes
  • een half bakje champignons
  • een halve paprika
  • een halve prei
  • kruiden naar smaak: basilicum, paprika, knoflook, bieslook en nootmuskaat
  • zout
  • peper

Start met het wassen van de groenten en het klein snijden ervan. Bak vervolgens de hamblokjes aan en voeg vervolgens alle groenten toe. Klop in de tussentijd de eitjes met een scheutje melk en breng ze op smaak met peper en zout. Als de groenten aangebakken zijn, voeg je de kruiden toe. Ik doe dat zelf op de gok. Wij houden van kruiden, dus er gaan heel wat kruiden in. Wanneer de groenten op smaak zijn, kun je de eitjes erbij gieten. Daarna is het een kwestie van roeren tot de eitjes ‘gegaard’ zijn.

Serveer je roereitjes op een broodje samen met wat rauwkost. Eet smakelijk!

 

Gepost op

Terug van weggeweest!

Iets meer dan een halfjaar is het stil geweest op mijn blog. Tja, waarom eigenlijk. Ik heb inspiratie genoeg gehad om te schrijven, maar ik heb ook niet stil gezeten.

 In januari zat mijn zwangerschapsverlof erop en ‘moest’ ik weer aan het werk. Dat was wel weer even wennen. Daarbij ben ik er extra examineerwerk bij gaan doen, iets wat ik erg leuk vind om te doen. Ik ben best wel veel tijd kwijt geweest aan werk. En werk is natuurlijk niet het enige wat mijn tijd vraagt. Een gezin met drie kinderen runnen, een hobby hebben….vul zelf maar in. En dan wil ik ook graag bloggen.

Voor de komende tijd heb ik mijn blog gepland. Op maandag wil ik de mmm-maandagen blijven doen en op donderdag allerhande blogs over het ouderschap, musthaves, shoplogs, flogs (fotoblogs), reviews. Met een planning moet het me lukken mijn blog up-to-date te houden.

Ik heb er weer zin in! Dus….stay tuned!

 

 

Gepost op

Oh boy wat een weekend!

Ken je dat gevoel? Dat je in een weekend meer ellende mee kunt maken dan je normaliter in een jaar meemaakt? Zo’n weekend heb ik nu. En hoe verdomd voorbips (lang leve juf Ank!) dit weekend ook is, Kevin en ik kunnen er nog een beetje om lachen ook. In deze blog neem ik jullie mee in mijn ellende. Lees en huiver!

Het begon vrijdagochtend. Kevin en Renske zijn al beneden. Ik ben nog boven om mij aan te kleden. ‘Oh nee papa, de tv doet het niet.’ Ja, deze loederouders laten hun kroost in de ochtend tv kijken. Kevin probeert de tv aan te zetten: geen stroom. De aardlek was eruit geklapt. Hup, aardlek weer aan en een minuut later: pats, weer eruit. Onze vaatwasser maakt kortsluiting. Is dat balen. Meteen een monter gebeld die zaterdags zou komen.

Dan is het vrijdagavond als ik voor het eerst in lange tijd mijn Facebookaccount weer eens open. Het eerste bericht dat ik lees, is het bericht dat een goede kennis onverwachts is overleden die dag. Ik had haar al lang niet meer in het echt gezien, maar wij hielden regelmatig contact via Facebook en Messenger. Nou, ik kan jullie zeggen dat dat er wel even inhakte.

Zaterdag was wel een leuke dag gelukkig. In de ochtend ben ik gaan zwemmen met Wietze. Dat doen we elke zaterdagochtend tot onze kinderen 3 jaar zijn. Ook kwam de monteur voor de vaatwasser. Helaas kon hij het probleem niet vinden, dus ging onze vaatwasser mee naar de werkplaats. Helemaal prima, dan wassen we wel een weekend met de hand af. Zaterdagmiddag had ik een high tea. Een collega met wie ik bevriend ben, heeft in Whatsapp een groep aangemaakt waarin ze allerlei uitjes deelt met alle ‘leden. Als je mee wilt gaan, kun je je opgeven. Gisteren was zo’n uitje. Ontzettend leuk, want zo ontmoet ik ook andere moeders enzovoorts. Het was een gezellige middag. In de avond hadden Kevin en ik sinds lange tijd weer date night. Renske en Anna aten als avondeten een broodje knakworst en Kevin en ik aten samen zodra meiden op bed lagen. Deze keer wilden we weer eens fonduen. We bestellen dan een compleet pakket bij de plaatselijke slager en kunnen een avondje vooruit. Gezellig eten en een wijntje erbij. Dat wijntje was ik niet meer gewend, dus ik viel die nacht ook als een blok in slaap. En toen begon de rest van de ellende.

Het is midden in de nacht 3.30 uur, Renske naast ons bed. ‘Mama ik heb op de overloop gespuugd, want ik haalde de badkamer niet meer.’ Zucht, waarom hadden we ook geen spuugemmer op de zolder staan (note to self: voortaan een emmer op zolder zetten)? De hoeveelheid braaksel viel nog mee, Kevin ruimde het op en controleerde Renskes bed op braaksel en maakte haar kamer ‘kotsproof’. Terug naar bed. Om 5.00 uur werden we wakker van Anna die huilde. Een nachtmerrie zo leek het. Kevin is even gaan kijken en de kleine dame sliep weer verder. Om 7.00 uur kwam Renske weer. ‘Ik heb weer gespuugd, maar nu in de emmer en een paar druppels op de grond.’ Geen punt, snel opruimen en hopelijk nog een uurtje slapen voordat Anna en Wietze wakker worden. Slapen lukte me niet meer, dus hop naar beneden de ontbijttafel dekken.

Uiteindelijk was het 9.00 uur voordat Kevin, Renske en Wietze beneden waren. Alledrie heerlijk uitgerust. Kevin gaf Wietze de fles en ik bakte broodjes af. Om 9.45 uur dacht ik dat het toch wel eens slim was om Anna uit bed te halen. Die is normaliter heel vroeg op. Ik stap haar kamer binnen en jawel hoor: spuug. Het hele bed onder: knuffels, beddengoed en haar lange blonde lokken. Heel fijn dit………not! Hup, Anna onder de douche, de wasmachine aan en 45 minuten later zaten we dan toch aan het ontbijt. Twee meiden die een cracker lustten. Het ontbijt was nog niet goed en wel ten einde en daar hadden we het weer………burp! Anna moest weer overgeven. Over zichzelf en de tafel heen. Weer een wasje om te draaien.

Zo ging het de hele ochtend. Renske hield alles binnen, Anna niet helaas. Tot overmaat van ramp heeft onze Wietze last van opkomende tanden, dus ‘besloot’ een beruchte tandenluier te produceren. Nog meer was. En zo zijn wij ons weekend wel doorgekomen:

  • Vaatwasser stuk, bergen afwas met de hand doen
  • Spuug opruimen
  • Wassen, drogen, strijken (en dat een aantal keer achter elkaar)

Voor het avondeten maakte ik tomatensoep. Ook dat ging niet zonder slag of stoot. Het blik met tomatenblokjes ‘plofte’ open en mijn goede blouse zat onder tomaat. Wat was ik daar blij mee…

Oh boy wat een weekend! Dit weekend hebben we het maximale uit het ouderschap kunnen halen geloof ik.

Gepost op

Mmmaandag: recept (gezondere) kipnuggets

Bijna alle kinderen lusten ze: kipnuggets. Ik zeg met nadruk bijna alle, want mijn meiden, zeker Renske, zijn aparte eters. Ze vinden de meest rare combinaties lekker, maar de normale kost noemen ze ‘jakkes’. Toch zijn deze kipnuggets wel een succes bij ze. Het fijne aan dit recept is dat de kipnuggets een stuk minder vet zijn dan de kipnuggets uit de winkel en persoonlijk vind ik ze ook nog beter smaken.

Ingrediënten voor 4 tot 6 personen

  • Kipfilet (een normale portie per persoon)
  • Yoghurt of slagroom
  • Cornflakes
  • Peper en zout

 

 

 

Snijd de kipfilet in kleine stukjes en kruid deze naar smaak met peper en zout. Leg de kipfiletblokjes in een af te sluiten kom en voeg hierbij de yoghurt. Je kunt ook kiezen voor slagroom, maar dan worden je kipnuggets meteen wat vetter. Roer de yoghurt goed door de kipfilet zodat alle stukjes voorzien zijn van yoghurt. Sluit je kom vervolgens af en zet het geheel een halfuurtje in de koelkast zodat de ‘marinade’ van yoghurt goed in de kip kan trekken.Verwarm nu de oven op ongeveer 180-200 graden. Knijp in tussentijd de cornflakes fijn boven een bord of een beslagkom. Zodra de kip lang genoeg in de marinade gelegen heeft, haal je de kipstukjes een voor een door de cornflakes. Vervolgens leg je ze op een met bakpapier beklede ovenplaat. Als alle kipstukjes voorzien zijn van een laagje cornflakes, kunnen ze de oven in. Bak de kipnuggets in ongeveer een kwartiertje gaar. Het resultaat: heerlijke malse kip.Serveer je kipnuggets bij de frietjes of gewoon bij een gekookt aardappeltje en salade.

Eet smakelijk.

 

Gepost op

Mmmaandag: recept Limburgs zuurvlees

Geen recept op maandag, maar op woensdag. Door een vreselijke verkoudheid en koorts, lukte het me niet deze blog op maandag te publiceren, maar de titel vind ik zo grappig, dat ik deze maar laat staan. Mmm-maandag, tijd voor een recept.

Ik ben een echte Limburgse van origine. En dat betekent ook dat ik gek ben op Limburgse zuurvlees. Eigenlijk hoor je dit gerecht te maken met paardenvlees, maar voor mij is dat echt een no go om te eten. Ik weet niet hoe het smaakt, het lijkt me niet lekker en dus eet ik het niet.

In deze blog een heerlijk recept voor Limburgs zuurvlees, gemaakt met rundvlees.

Belangrijk: het kost tijd. Je start de avond voorafgaand aan het bereiden zelf al met het maken van het zuur en om het vlees de perfecte garing te geven, mag je gerust 2,5 uur of langer uittrekken.

Ingrediënten voor 4 personen:

  • Rundvlees (soepvlees, stoofvlees enz. Reken op 200 gram rauw vlees per persoon)
  • 1 á 2 uien
  • 5 laurierblaadjes
  • Kruidnagel (hele)
  • Azijn
  • 1 kop water
  • 2 tot 3 eetlepels appelstroop
  • Flinke plakken ontbijtkoek
  • Eventueel een blik perziken
  • Boter om te bakken

De bereiding

  • Neem een af te sluiten bak en leg hierin het rauwe vlees.
  • Schil 1 á 2 uien in grove stukken en voeg die bij het vlees.
  • Voeg 1 kop water aan het vlees toe en vul aan met azijn (gewone witte azijn is prima) totdat de bak vol is en het vlees ondergedompeld is.
  • Leg nu wat laurierblad (ik doe dat op de gok, meestal een stuk of 5) bij het vlees samen met een thee-ei of ander gesloten zeefje met kruidnagel.
  • Zet het geheel een nacht in de koelkast

Trek de volgende dag minimaal 2,5 uur of langer uit voor de verdere bereiding.

  • Haal de kruidnagels en laurier uit de bak en giet het vlees af in een vergiet. Flink laten uitlekken.
  • Neem een grote braadpan en laat daar boter in smelten. Voeg vervolgens het vlees (met de uien) een toe. Bak het geheel aan. N.B. In het begin zul je zien dat er heel veel azijn nog uit het vlees gaat komen. Laat dat maar gewoon verdampen.
  • Zodra alle azijn uit het vlees is, zal het vlees gaan bakken. Doe dit gewoon naar eigen smaak.
  • Voeg 2 tot 3 eetlepels appelstroop toe (mocht het vlees te zuur zijn, dan kan er nog wat appelstroop bij of wat suiker).
  • Verkruimel een paar flinke plakken ontbijtkoek in het vlees. De ontbijtkoek lost op.
  • Het zuurvlees is klaar als het er smeuïg uitziet en uit elkaar lijkt te vallen.

Serveren met frietjes of gebakken aardappeltjes en groenten naar keuze. Zelf vind ik het lekker om er rodekool bij te eten.

Variatietip: stukjes perzik uit blik toevoegen als het zuurvlees klaar is.

 

 

De kunst is om het vlees zo lang mogelijk te laten sudderen zodat het uit elkaar valt. Het is een kwestie van geduld, maar het resultaat is er wel naar…….althans dat vinden wij Limburgers 😉

 

 

Gepost op

Ik heb ‘levenslang’ …… strijd tegen de (zwangerschaps)kilo’s

Laat ik maar met de deur in huis vallen: ik heb overgewicht. Momenteel niet zo heel extreem meer, ondanks het feit dat ik nog maar acht weken geleden bevallen ben. Echter voordat ik zwanger raakte van onze Wietze…… Oké ik beken dat elk pondje bij mij echt door het mondje is gegaan. Ik houd van eten, ik houd heel erg veel van eten. Wat dat betreft ben ik een echte Bourgondiër. Tel daar mijn natuurlijke aanleg om dik te worden bij op en je hebt de perfecte combinatie om ernstige obesitas te creëren.

Totdat ik zwanger raakte van Wietze en zwangerschapsdiabetes kreeg. Op het moment van de diagnose was ik 27 weken zwanger en nog maar vijf kilo aangekomen. Dat is op zich niet veel, maar wel als je weet dat je al veel te zwaar bent. Voordat ik die diagnose kreeg, zag ik de bui van het cijfer en de twee nullen al hangen. Mijn grootste angst om dat gewicht te halen, was op dat moment volkomen terecht. Toch heb ik dat gewicht nooit gehaald, sterker nog: ik viel af gedurende de rest van mijn zwangerschap en dat allemaal dankzij die diabetes.

Zwangerschapsdiabetes ook zoiets. Ik kreeg het door mijn overgewicht en dat kwam wel even heel erg hard binnen. Met andere woorden, ik werd ‘ziek’ door mijn eigen levensstijl en mijn, toen nog ongeboren, zoon heeft nu ook een verhoogd risico op diabetes op latere leeftijd. Nou dat opende mijn ogen wel. De knop ging om, ik kreeg een speciaal voedingsadvies en ik volgde dat advies trouw op. Ik viel ruim zeven kilo af en was warempel hoogzwanger nog lichter dan een maand voordat ik zwanger raakte. Na de bevalling was het al helemaal een feestje om op de weegschaal te stappen. Zo ‘licht’ was ik al zeker anderhalf jaar niet meer geweest. De kilo’s die er tijdens de zwangerschap van Anna waren aangekomen, waren grotendeels blijven plakken.

 Inmiddels is Wietze negen weken oud en probeer ik mijn gezonde levensstijl vast te houden. Ik ben nu acht kilo lichter dan voor mijn zwangerschap, maar er mogen nog wel wat kilootjes af. Ik ben nu net zo zwaar als de dag dat ik de positieve test bij Anna in mijn handen had. Het is tijd om ook die kilo’s definitief vaarwel te zeggen. Ons gezin is immers compleet en er zijn geen excuses meer.

 Ik ga bewust geen specifiek dieet volgen. De belangrijkste reden voor mij om dat niet te doen, zijn mijn kinderen. Ik wil dat mijn dochters zo min mogelijk merken van mijn gevecht tegen de kilo’s. Wat ik wel wil doen, is mijn eetpatroon uit de zwangerschap aanhouden (zie mijn blog over zwangerschapsdiabetes). Ik weet dat ik dan genoeg eet, dat ik meer energie heb en dat ik ook een heel stuk gezonder eet. En stiekem ben ik ook heel benieuwd hoe mijn lijf op dit eetpatroon reageert nu ik niet meer zwanger ben.

Om mezelf te motiveren heb ik bij Action twee potjes gekocht en een pot met rijgkralen. Voor elk pondje dat eraf moet, zit er nu een kraal in een van de potjes. Ik ga mezelf elke dag wegen en voor elk pondje dat eraf is, gaat er een kraal van het ene potje in het andere potje. Het is meer een psychologisch spelletje, maar ik ken mezelf. Ik heb het doorzettingsvermogen om af te vallen, alleen heeft deze dame soms wat stimulans extra nodig.

Momenteel is het ene potje nog leeg, deze week is mijn eerste week. Over niet al te lange tijd zal ik een update schrijven over hoe ik er nu voor sta. Ik ben eigenlijk nog benieuwd naar jou. Hoe bestrijd jij de overtollige kilo’s? Wat zijn jouw valkuilen? Hoe blijf jij op gewicht? Laat het me weten!

 

Gepost op

Recept: Mexican meatballs

Kevin en ik hebben besloten om voortaan elke zaterdagavond een nieuw gerecht of recept te proberen. Renske en Anna eten iets wat zij zelf lekker vinden en eten dan op tijd. Wij daarentegen eten dan later als de dames op bed liggen. In 2011 zijn wij op huwelijksreis geweest naar Mexico en daarom leek Kevin het wel leuk om Mexicaans te eten. De liefde van de man gaat door de maag natuurlijk en dus maakte ik zaterdag iets Mexicaans.

Mexican meatballs

Ingrediënten voor 2 personen:

  • 300 gram half-om-halfgehakt
  • 2 grote (kruimige) aardappels
  • Tortillachips
  • 1 klein blikje Bonduelle Mexico melange
  • 1 ui
  • Knoflookdressing of knoflooksaus
  • 1 potje salsasaus
  • Mexicaanse wokgroente
  • IJbergsla
  • (Cayenne)peper
  • Mayonaise (niet op de foto)
  • Zout (niet op de foto)
  • Water
  • Boter om in te bakken

 

De bereiding:

Als eerste maken we de gehaktballen. Verkruimel ongeveer 30 gram tortillachips in een grote kom. Versnipper daarna de ui en doe dat in de kom erbij samen het gehakt en 2 tot 3 eetlepels salsasaus. Voeg naar smaak peper en zout toe. Voor een wat pittigere gehaktbal, kun je cayennepeper toevoegen. Ik heb dat wel gedaan. Kneed dit alles goed samen tot een grote bal gehakt. Dek je kom daarna af en zet deze nog even de koelkast.

Begin daarna aan de aardappels. Boen ze schoon en doe ze in een pan met water. De kooktijd van zo’n grote aardappel is ongeveer 25 minuten. Als de aardappels gaar zijn, snijd je ze in en vult ze met wat salsasaus.

Haal het gehakt uit de koelkast en draai er ballen van. Ik heb ervoor gekozen om kleinere ballen te draaien in plaats van grote. Op die manier garen de gehaktballen beter. Als de gehaktballen bijna gaar zijn, voeg dan een beetje water toe zodat je een jus krijgt om over de gehaktballen te serveren.

De Mexicaanse wokgroente roerbak je 5 minuten in de pan met wat cayennepeper en zout. Voeg aan het einde twee eetlepels salsasaus toe en laat het sudderen.

De salade die je erbij serveert, heeft een heerlijke dressing van knoflook en mayonaise. Je maakt deze dressing door een eetlepel mayonaise en halve eetlepel water te mengen met knoflookdressing. De knoflookdressing voeg je naar smaak toe. Eventueel kun je ook hier nog wat zout en (cayenne)peper aan toevoegen. Vervolgens meng je de ijsbergsla en de (uitgelekte) groentemelange in een schaal en giet dressing erover.

Serveer alles op een bord en garneer met wat tortillachips.

 

 

Dit recept is voor twee personen, dus voor meer personen zul je de basisingrediënten als vlees en aardappels moeten verdubbelen. Wij hadden al tijden geen Mexicaanse gerechten meer gegeten. De Mexicaanse keuken is meer dan alleen burrito’s en taco’s, maar op de een of andere manier kies ik steeds voor het makkelijke. Dit gerecht is een echte aanrader.

Koken vind ik erg leuk, dus vanaf nu probeer ik elke maandag een blog te publiceren met een nieuw recept.

Gepost op

Shoplog #1 – Noppies en Action

Het weekend is alweer bijna ten einde. Het was best een aardig weekend. Gisteren was het shopdag. Nou ja shopdag. Er werden twee pakjes bezorgd met spulletjes die ik besteld had en ik shopte bij Action. Vandaag kwam een van mijn beste vriendinnen op kraamvisite met haar man. Voor wie mij kent, weet dat ik een gezelligheidsdier ben en altijd in ben voor een praatje. Deze blog ga ik spenderen aan mijn aankopen.

Bij Bol bestelde ik voor een heel weeshuis aan wasmiddelen van Robijn. Ik vind Robijn geweldig wasmiddel. Vooral Robijn color in die grote flessen vind ik lekker ruiken. Ook de pakjes waspoeder voor fijnwas gebruik ik graag. Ik heb er voor deze shoplog geen foto’s van gemaakt.

Verder kwam mijn bestelling van Noppies binnen. Voor baby’tjes vind ik het merk Noppies geweldig. Vooral de lijn voor newborns is mijn favoriet. Het stof waarvan de kleding gemaakt wordt, blijft altijd mooi en het pilt niet tot nauwelijks.

Voor onze Wietze kocht ik het volgende:

Deze trui is het model Imperia. Het is eens stoere trui met figuurtjes uit het spel Tetris erop. In de hals van de trui zit een drukknoopje. Persoonlijk vind ik dat heel prettig, want dan sluit zo’n trui ook altijd netjes aan bij het nekje van je kindje. Ik ben heel benieuwd hoe het Wietze staat. Wietze draagt nu nog maatje 56, maar hij groeit zo hard dat het niet lang duurt voordat hij de trui aan kan. Ik bestelde de trui in maat 68. Toen Kevin de trui voor het eerst zag in  de webshop, was zijn reactie: ‘Die moeten we kopen voor Wietze.’ Kevin is goed in Tetris spelen en deze trui is dan ook met een knipoog naar zijn Tetrisvaardigheid (nieuw woord bedacht, haha). Eigenlijk is het heel handig als je een man hebt die goed is in Tetris. Een auto inpakken als je op vakantie gaat, was nog nooit zo makkelijk. Oké Maud, je begint af te dwalen……je shoplog.

Daarnaast kocht ik het jongenspakje uit de Kelly-Caresse-lijn. Kelly Caresse is een mamablogger en -vlogger die ik al een hele tijd volg op social media. Ik vind haar blogs en vlogs inspirerend en herkenbaar. Binnenkort zal ik een keer een blog schrijven over inspirerende bloggers en dan zal ik wat meer toelichten. Ik heb het pakje gekocht in maat 68, hopelijk kan Wietze het over niet al te lange tijd aan. Het pakje voelt heerlijk zacht aan en is qua stof echt de kwaliteit die je van Noppies kunt verwachten. Het pakje wordt geleverd in een mooie cadeauverpakking en op de achterkant staat een hele mooie quote. ‘Each day is a gift.’ Ik merk zelf dat ik soms te weinig bezig ben met de schoonheid van de dagelijkse dingen. Eigenlijk zou ik dat wat meer mogen doen. Elke dag is ook een cadeautje. Een quote om te onthouden.

In de loop van de dag shopte ik bij Action nog wat prullaria. Ik geloof dat mijn halve huisdecoratie bestaat uit spullen van Action. En ik denk dat het voor veel, met name, vrouwen herkenbaar is als ik zeg dat ik de Action niet in en uit kan lopen zonder iets te kopen. Als ik er niet hoef te zijn, probeer ik de winkel te vermijden. Dat is beter voor mijn portemonnee, al kost het bijna niks daar, maar ook beter voor mijn huis dat al vol staat met genoeg spullen en prullaria. Wat kocht ik gisteren?

 

Voor Renske en Anna kocht ik deze rietjesbekers. Niet dat ze die nodig hadden, maar soms vind ik het leuk om een kleinigheidje mee te brengen. Renske wilde de Frozenbeker en Anna die van Dory. Al vraag ik me af of het niet ook omgekeerd had kunnen zijn. Anna vindt alles wel leuk en Renske kiest Frozen vooral vanwege de kleuren. De deksel is roze.

 

Ook kocht ik twee setjes van een handdoek en een theedoek. Op de een of andere manier raak ik altijd wel een handdoek of theedoek kwijt, terwijl ik ze graag altijd in setjes in mijn keuken gebruik. Op de foto wellicht wat minder duidelijk te zien, maar het ene setje is mintgroenig van kleur en het andere setje is meer blauwachtig. In plaats van een printje hebben de handdoeken een soort structuur in het stof. Ik vind deze handdoekjes leuk om te zien, ook al zijn het gebruiksvoorwerpen. Het oog wil ook wat.

 

Als laatste kocht ik een sprei. Ik weet nu al dat Kevin dat vreselijk gaat vinden. Elke avond zullen we die sprei van het bed moeten halen voordat we kunnen gaan slapen. Aan de andere kant ziet ons bed er nu netjes opgemaakt uit. De sprei past goed bij onze boxspring en bij de kleuren van de slaapkamer. De kleur is taupe en de print is kersenbloesem. Onze boxspring is ook ook taupe.

Tot zover deze shoplog. Er zullen er vast nog een aantal gaan volgen denk ik.