Gepost op

Ik heb ‘levenslang’ …… strijd tegen de (zwangerschaps)kilo’s

Laat ik maar met de deur in huis vallen: ik heb overgewicht. Momenteel niet zo heel extreem meer, ondanks het feit dat ik nog maar acht weken geleden bevallen ben. Echter voordat ik zwanger raakte van onze Wietze…… Oké ik beken dat elk pondje bij mij echt door het mondje is gegaan. Ik houd van eten, ik houd heel erg veel van eten. Wat dat betreft ben ik een echte Bourgondiër. Tel daar mijn natuurlijke aanleg om dik te worden bij op en je hebt de perfecte combinatie om ernstige obesitas te creëren.

Totdat ik zwanger raakte van Wietze en zwangerschapsdiabetes kreeg. Op het moment van de diagnose was ik 27 weken zwanger en nog maar vijf kilo aangekomen. Dat is op zich niet veel, maar wel als je weet dat je al veel te zwaar bent. Voordat ik die diagnose kreeg, zag ik de bui van het cijfer en de twee nullen al hangen. Mijn grootste angst om dat gewicht te halen, was op dat moment volkomen terecht. Toch heb ik dat gewicht nooit gehaald, sterker nog: ik viel af gedurende de rest van mijn zwangerschap en dat allemaal dankzij die diabetes.

Zwangerschapsdiabetes ook zoiets. Ik kreeg het door mijn overgewicht en dat kwam wel even heel erg hard binnen. Met andere woorden, ik werd ‘ziek’ door mijn eigen levensstijl en mijn, toen nog ongeboren, zoon heeft nu ook een verhoogd risico op diabetes op latere leeftijd. Nou dat opende mijn ogen wel. De knop ging om, ik kreeg een speciaal voedingsadvies en ik volgde dat advies trouw op. Ik viel ruim zeven kilo af en was warempel hoogzwanger nog lichter dan een maand voordat ik zwanger raakte. Na de bevalling was het al helemaal een feestje om op de weegschaal te stappen. Zo ‘licht’ was ik al zeker anderhalf jaar niet meer geweest. De kilo’s die er tijdens de zwangerschap van Anna waren aangekomen, waren grotendeels blijven plakken.

 Inmiddels is Wietze negen weken oud en probeer ik mijn gezonde levensstijl vast te houden. Ik ben nu acht kilo lichter dan voor mijn zwangerschap, maar er mogen nog wel wat kilootjes af. Ik ben nu net zo zwaar als de dag dat ik de positieve test bij Anna in mijn handen had. Het is tijd om ook die kilo’s definitief vaarwel te zeggen. Ons gezin is immers compleet en er zijn geen excuses meer.

 Ik ga bewust geen specifiek dieet volgen. De belangrijkste reden voor mij om dat niet te doen, zijn mijn kinderen. Ik wil dat mijn dochters zo min mogelijk merken van mijn gevecht tegen de kilo’s. Wat ik wel wil doen, is mijn eetpatroon uit de zwangerschap aanhouden (zie mijn blog over zwangerschapsdiabetes). Ik weet dat ik dan genoeg eet, dat ik meer energie heb en dat ik ook een heel stuk gezonder eet. En stiekem ben ik ook heel benieuwd hoe mijn lijf op dit eetpatroon reageert nu ik niet meer zwanger ben.

Om mezelf te motiveren heb ik bij Action twee potjes gekocht en een pot met rijgkralen. Voor elk pondje dat eraf moet, zit er nu een kraal in een van de potjes. Ik ga mezelf elke dag wegen en voor elk pondje dat eraf is, gaat er een kraal van het ene potje in het andere potje. Het is meer een psychologisch spelletje, maar ik ken mezelf. Ik heb het doorzettingsvermogen om af te vallen, alleen heeft deze dame soms wat stimulans extra nodig.

Momenteel is het ene potje nog leeg, deze week is mijn eerste week. Over niet al te lange tijd zal ik een update schrijven over hoe ik er nu voor sta. Ik ben eigenlijk nog benieuwd naar jou. Hoe bestrijd jij de overtollige kilo’s? Wat zijn jouw valkuilen? Hoe blijf jij op gewicht? Laat het me weten!

 

Gepost op

Recept: Mexican meatballs

Kevin en ik hebben besloten om voortaan elke zaterdagavond een nieuw gerecht of recept te proberen. Renske en Anna eten iets wat zij zelf lekker vinden en eten dan op tijd. Wij daarentegen eten dan later als de dames op bed liggen. In 2011 zijn wij op huwelijksreis geweest naar Mexico en daarom leek Kevin het wel leuk om Mexicaans te eten. De liefde van de man gaat door de maag natuurlijk en dus maakte ik zaterdag iets Mexicaans.

Mexican meatballs

Ingrediënten voor 2 personen:

  • 300 gram half-om-halfgehakt
  • 2 grote (kruimige) aardappels
  • Tortillachips
  • 1 klein blikje Bonduelle Mexico melange
  • 1 ui
  • Knoflookdressing of knoflooksaus
  • 1 potje salsasaus
  • Mexicaanse wokgroente
  • IJbergsla
  • (Cayenne)peper
  • Mayonaise (niet op de foto)
  • Zout (niet op de foto)
  • Water
  • Boter om in te bakken

 

De bereiding:

Als eerste maken we de gehaktballen. Verkruimel ongeveer 30 gram tortillachips in een grote kom. Versnipper daarna de ui en doe dat in de kom erbij samen het gehakt en 2 tot 3 eetlepels salsasaus. Voeg naar smaak peper en zout toe. Voor een wat pittigere gehaktbal, kun je cayennepeper toevoegen. Ik heb dat wel gedaan. Kneed dit alles goed samen tot een grote bal gehakt. Dek je kom daarna af en zet deze nog even de koelkast.

Begin daarna aan de aardappels. Boen ze schoon en doe ze in een pan met water. De kooktijd van zo’n grote aardappel is ongeveer 25 minuten. Als de aardappels gaar zijn, snijd je ze in en vult ze met wat salsasaus.

Haal het gehakt uit de koelkast en draai er ballen van. Ik heb ervoor gekozen om kleinere ballen te draaien in plaats van grote. Op die manier garen de gehaktballen beter. Als de gehaktballen bijna gaar zijn, voeg dan een beetje water toe zodat je een jus krijgt om over de gehaktballen te serveren.

De Mexicaanse wokgroente roerbak je 5 minuten in de pan met wat cayennepeper en zout. Voeg aan het einde twee eetlepels salsasaus toe en laat het sudderen.

De salade die je erbij serveert, heeft een heerlijke dressing van knoflook en mayonaise. Je maakt deze dressing door een eetlepel mayonaise en halve eetlepel water te mengen met knoflookdressing. De knoflookdressing voeg je naar smaak toe. Eventueel kun je ook hier nog wat zout en (cayenne)peper aan toevoegen. Vervolgens meng je de ijsbergsla en de (uitgelekte) groentemelange in een schaal en giet dressing erover.

Serveer alles op een bord en garneer met wat tortillachips.

 

 

Dit recept is voor twee personen, dus voor meer personen zul je de basisingrediënten als vlees en aardappels moeten verdubbelen. Wij hadden al tijden geen Mexicaanse gerechten meer gegeten. De Mexicaanse keuken is meer dan alleen burrito’s en taco’s, maar op de een of andere manier kies ik steeds voor het makkelijke. Dit gerecht is een echte aanrader.

Koken vind ik erg leuk, dus vanaf nu probeer ik elke maandag een blog te publiceren met een nieuw recept.

Gepost op

Shoplog #1 – Noppies en Action

Het weekend is alweer bijna ten einde. Het was best een aardig weekend. Gisteren was het shopdag. Nou ja shopdag. Er werden twee pakjes bezorgd met spulletjes die ik besteld had en ik shopte bij Action. Vandaag kwam een van mijn beste vriendinnen op kraamvisite met haar man. Voor wie mij kent, weet dat ik een gezelligheidsdier ben en altijd in ben voor een praatje. Deze blog ga ik spenderen aan mijn aankopen.

Bij Bol bestelde ik voor een heel weeshuis aan wasmiddelen van Robijn. Ik vind Robijn geweldig wasmiddel. Vooral Robijn color in die grote flessen vind ik lekker ruiken. Ook de pakjes waspoeder voor fijnwas gebruik ik graag. Ik heb er voor deze shoplog geen foto’s van gemaakt.

Verder kwam mijn bestelling van Noppies binnen. Voor baby’tjes vind ik het merk Noppies geweldig. Vooral de lijn voor newborns is mijn favoriet. Het stof waarvan de kleding gemaakt wordt, blijft altijd mooi en het pilt niet tot nauwelijks.

Voor onze Wietze kocht ik het volgende:

Deze trui is het model Imperia. Het is eens stoere trui met figuurtjes uit het spel Tetris erop. In de hals van de trui zit een drukknoopje. Persoonlijk vind ik dat heel prettig, want dan sluit zo’n trui ook altijd netjes aan bij het nekje van je kindje. Ik ben heel benieuwd hoe het Wietze staat. Wietze draagt nu nog maatje 56, maar hij groeit zo hard dat het niet lang duurt voordat hij de trui aan kan. Ik bestelde de trui in maat 68. Toen Kevin de trui voor het eerst zag in  de webshop, was zijn reactie: ‘Die moeten we kopen voor Wietze.’ Kevin is goed in Tetris spelen en deze trui is dan ook met een knipoog naar zijn Tetrisvaardigheid (nieuw woord bedacht, haha). Eigenlijk is het heel handig als je een man hebt die goed is in Tetris. Een auto inpakken als je op vakantie gaat, was nog nooit zo makkelijk. Oké Maud, je begint af te dwalen……je shoplog.

Daarnaast kocht ik het jongenspakje uit de Kelly-Caresse-lijn. Kelly Caresse is een mamablogger en -vlogger die ik al een hele tijd volg op social media. Ik vind haar blogs en vlogs inspirerend en herkenbaar. Binnenkort zal ik een keer een blog schrijven over inspirerende bloggers en dan zal ik wat meer toelichten. Ik heb het pakje gekocht in maat 68, hopelijk kan Wietze het over niet al te lange tijd aan. Het pakje voelt heerlijk zacht aan en is qua stof echt de kwaliteit die je van Noppies kunt verwachten. Het pakje wordt geleverd in een mooie cadeauverpakking en op de achterkant staat een hele mooie quote. ‘Each day is a gift.’ Ik merk zelf dat ik soms te weinig bezig ben met de schoonheid van de dagelijkse dingen. Eigenlijk zou ik dat wat meer mogen doen. Elke dag is ook een cadeautje. Een quote om te onthouden.

In de loop van de dag shopte ik bij Action nog wat prullaria. Ik geloof dat mijn halve huisdecoratie bestaat uit spullen van Action. En ik denk dat het voor veel, met name, vrouwen herkenbaar is als ik zeg dat ik de Action niet in en uit kan lopen zonder iets te kopen. Als ik er niet hoef te zijn, probeer ik de winkel te vermijden. Dat is beter voor mijn portemonnee, al kost het bijna niks daar, maar ook beter voor mijn huis dat al vol staat met genoeg spullen en prullaria. Wat kocht ik gisteren?

 

Voor Renske en Anna kocht ik deze rietjesbekers. Niet dat ze die nodig hadden, maar soms vind ik het leuk om een kleinigheidje mee te brengen. Renske wilde de Frozenbeker en Anna die van Dory. Al vraag ik me af of het niet ook omgekeerd had kunnen zijn. Anna vindt alles wel leuk en Renske kiest Frozen vooral vanwege de kleuren. De deksel is roze.

 

Ook kocht ik twee setjes van een handdoek en een theedoek. Op de een of andere manier raak ik altijd wel een handdoek of theedoek kwijt, terwijl ik ze graag altijd in setjes in mijn keuken gebruik. Op de foto wellicht wat minder duidelijk te zien, maar het ene setje is mintgroenig van kleur en het andere setje is meer blauwachtig. In plaats van een printje hebben de handdoeken een soort structuur in het stof. Ik vind deze handdoekjes leuk om te zien, ook al zijn het gebruiksvoorwerpen. Het oog wil ook wat.

 

Als laatste kocht ik een sprei. Ik weet nu al dat Kevin dat vreselijk gaat vinden. Elke avond zullen we die sprei van het bed moeten halen voordat we kunnen gaan slapen. Aan de andere kant ziet ons bed er nu netjes opgemaakt uit. De sprei past goed bij onze boxspring en bij de kleuren van de slaapkamer. De kleur is taupe en de print is kersenbloesem. Onze boxspring is ook ook taupe.

Tot zover deze shoplog. Er zullen er vast nog een aantal gaan volgen denk ik.